Wczoraj, we wtorek 11 września, odbyła się konwencja wyborcza Komitety Wyborczego Wyborców Lewica, z którego list kandyduję do Rady Miasta Poznania. Poniżej moje przemówienie z konwencji oraz nagranie video.
Szanowni Państwo!
Spotykamy się dziś, aby pod przewodnictwem Tomka Lewandowskiego budować nowy Poznań.
Ta budowa to kontynuacja ciężkiej pracy Tomka i radnych Lewicy w tej kadencji. To tysiące wciąż potrzebnych w mieście nowych komunalnych mieszkań. I o tej potrzebie doskonale wie każdy, kto usiłuje wynajmując lub kupić dziś mieszkanie w Poznaniu za horrendalnie wysokie kwoty. Tylko Tomasz i silny głos Lewicy w nowej radzie miasta dają nam szansę na dalszą odbudowę wspólnego zasobu mieszkań i w końcu na zapewnienie dachu nad głową dla każdego poznaniaka i poznanianki.
Ale budowanie nowego Poznania to przecież nie tylko mieszkania. To także budowanie więzi między ludźmi. To praca nad stworzeniem nowoczesnego, prawdziwie społecznego i opiekuńczego miasta, w którym zamiast “każdy sobie” — odwrotnie: nikt nie będzie sam.
Opiekuńczy Poznań to roztoczenie lepszej opieki nad seniorami — i wsparcie w niej rzeszy poznanianek i poznaniaków, które obok pracy zawodowej starają się opiekować rodzicami i dziadkami dzień w dzień. To zapewnienie opieki wytchnieniowej dla rodziców osób z niepełnosprawnościami. To wreszcie faktyczna i kompleksowa troska o to, aby każdy nowy poznaniak i poznaniakna poczuli się tutaj jak w domu — nie ważne czy przyjeżdżają do nas z pod Kalisza na studia, czy za pracą aż z Kijowa. Bez względu na narodowość, wyznanie czy orientację seksualną: zbudujmy Poznań, w którym dla wszystkich starczy miejsca!
Na szczęście w tych wysiłkach nie jesteśmy sami. Osobom wykluczonym i potrzebującym pomagają setki społecznych organizacji pozarządowych i wiele nieformalnych grup mieszkańców. Organizują rehabilitację dla osób z niepełnosprawnościami jak stowarzyszenie Potrafię Więcej, edukują jak stowarzyszenie Stonewall, czy organizują kulturalne życie miasta jak Fundacja Ad Arte. I wiele z nas, startujących dzisiaj w wyborach członków Razem, budowanie społecznego Poznania zaczynało właśnie od ciężkiej pracy w organizacjach społecznych lub od lat współpracuje z nimi działając w radach osiedli.
Dlatego wiemy, że organizacjom społecznym potrzebna jest w codziennej na rzecz mieszkańców pracy zdecydowanie większa pomoc i wsparcie ze strony Urzędu Miasta, wzorowane m.in. na sprawdzonych rozwiązaniach systemowych z Manchesteru, o których z pasją Tomek opowiadał przedstawicielom organizacji w ubiegłym miesiącu.
Społeczne miasto to także miasto partycypacyjne — trudne słowo! — miasto, które rozwiązuje ważne problemy razem z mieszkańcami, zamiast odhaczać kolejne tak zwane “konsultacje społeczne”. Zbliża się jesień i znów, jak co roku, poczujemy wszyscy unoszące się powietrzu trucizny. Po czterech latach kadencji prezydent Jaśkowiak dopiero w tym roku powołał pełnomocniczkę ds. jakości powietrza po miesiącach mozolnych nacisków ekologów i społecznej Koalicji Antysmogowej. A przecież to jeden z najbardziej palących problemów Poznania!
Wierzę, że Prezydent i Radni z Lewicy, myślący systemowo, mądrze oszczędni i wsłuchani w głosy mieszkańców i organizacji społecznych, a przede wszystkim myślący z troską o jakości życia w tym mieście ten smogowy i inne problemy będą rozwiązywać konsekwentnie, efektywnie i wspólnie z mieszkańcami.
Wszystkie te kolejne kroki na drodze do prawdziwie społecznego, bardziej sprawiedliwego i opiekuńczego miasta dadzą Poznaniowi tylko Lewica i Tomasz Lewandowski! Dlatego ja i moje koleżanki i koledzy z Partii Razem z całą mocą wspieramy Tomasza i mamy nadzieję w nowej Radzie Miasta razem z nim budować nowy Poznań.
I was wszystkich, szanowni państwo, zapraszamy do budowania opiekuńczego Poznania razem z nami.